Bas Grasmayer heeft namelijk een paper uitgegeven waarin hij 5 artiesten onder de loep neemt als het gaat om het gebruik van nieuwe media ter promotie van een release. Natuurlijk, Nine Inch Nails en Radiohead komen aan bod, maar ook minder breed besproken campagnes.Waar zijn paper echt meerwaarde biedt, is het feit dat hij elke campagne toetst aan een aantal trends die hij vooraf gedefinieerd heeft, namelijk:

• Digitalizatie: het digitaal kunnen verspreiden van je product
• Centralisatie en decentralisatie: het internet als verzamelplek, maar tegelijk spreiding over losse (sociale) netwerken
• Premiums: exclusieve pakketten versus gratis downloads
• Buzz: het gebruiken van internet om je verhaal te laten rondgonzen

In de paper lees je onder andere hoe Groove Armada maar matigjes gebruik maakt van deze trends. Concluderend maakt Bas de balans op

Do’s:

• Geef een reden tot kopen: zorg dat wat je verkoopt (aanzienlijk!) meer waard is dan een mp3’tje
• Freemium: overweeg om eerst gratis weg te geven en later met een (beter) tastbaar product te komen
• Denk in pakketten: combineer verschillende items in je product, waardoor het meerwaarde krijgt
• Buzz: maak de toegang tot je werk laagdrempelig, zodat mensen enthousiast worden. Deze mensen zijn in latere stadia erg waardevol
• Co-branding: zoek partners op die een publiek bereiken wat jij moeilijker bereikt. Zorg ook dat jij de partner wat kan bieden (Groove Armada werkte bijvoorbeeld samen met Bacardi)

Dont’s:

• Zonder overtuiging: wees er 100% van overtuigd dat je dit wilt. Niets is zo teleurstellend als een artiest die halvewege terugkrabbelt
• Onnodige media inzetten: als het gewoon via facebook kan, maak dan niet je eigen facebook (Groove Armada verkeek zich hier op)
• Betaling verwachten voor iets wat ook gratis te krijgen is

Wat mij betreft een goed set handreikingen om aan vast te houden. Sowieso zou ik iedere muzikant van harte aanraden om dit boekwerkje (slechts 20 paginas – vlot geschreven) door te nemen ter inspiratie.

Nu ben ik erg benieuwd: wie van de lopend vuur lezers heeft uit eigen hand voorbeelden van geslaagde of minder geslaagde acties? Heb je ooit met je band een hyves-campagne opgezet? Misschien een show laten adverteren op facebook? En hoe zie je daarin deze trends en conclusies terug?

Het gaat me niet om de ‘grote vissen’ in het verhaal – daar wordt al genoeg over geschreven. Ik wil juist weten wat de ervaringen van, excusez le mot, kleinere artiesten zijn. Laat maar komen!

Iedereen lijkt er de mond vol van te hebben, ik ook: sociale media. Voordat ik kijk naar de mogelijkheden hiervan voor muzikanten lijkt het me zinvol een definitie van sociale media te geven. Er zijn er nogal wat namelijk.

Definitie

Als ik wikipedia mag geloven zijn social media “online content created by people using highly accessible and scalable publishing technologies. Social media is a shift in how people discover, read and share news, information and content; it’s a fusion of sociology and technology, transforming monologues (one to many) into dialogues (many to many)”.

Kernwoorden: toegankelijk, schaalbaar, dialoog. Met name dat laatste is waar het om draait bij sociale media: er is niet meer één zender naar vele ontvangers. Het draait juist om de dialoog, conversatie! Op dat laatste begrip zal ik verder in deze serie dieper ingaan.

In gesprek

De slideshow ‘what the F**k is social media?‘ vat het bondig samen: “social media is people having conversations online”. Wat mij betreft is dat dé definitie: mensen met elkaar in gesprek. Op welke manier dat gebeurt (blogs, twitter, facebook) is niet zozeer relevant. Wat ertoe doet is dat mensen zichtbaar praten, ook over jou. De eerste stap is te ontdekken waar mensen het over jou hebben. Vanaf daar ga je je mengen in het gesprek.

In het volgende item in deze serie kijk ik naar een aantal voorbeelden van artiesten die zich mengen in de conversatie.

De komende maand zal ik onderstaande roadmap punt voor punt toelichten, met praktijkvoorbeelden erbij.

• Social Media?
  • Wat is het nou precies?
  • Case studies: wie maken er al goed gebruik van?
• Gebruik van Social Media: de basics
  • Converseer
  • Wees centraal
  • Wees persoonlijk
  • Wees continue
  • Luister naar je fans, leer van ze
  • Leer je fans tools te gebruiken
• Mogelijkheden om meer uit Social Media te halen
  • Lees je statistieken
  • Lange termijn relaties aangaan met de ‘top’ van je fans
  • Vind opinieleiders en geef ze een reden om jou leuk te vinden
  • Geef dingen weg
• Toekomstmuziek: kansen voor muziek en Social Media?
  • aggregeren
  • Maak gebruik van kruisbestuiving
  • Wees mobiel
  • Widgets en apps

De invulling hiervan staat natuurlijk open voor discussie. Heb je ideeën voor een case study (ik heb er zelf al wat) ? Mis je iets? Sla ik ergens de plank volledig mis? Laat het weten in de comments.

Jean Parlette blijkt een zeer persoonlijke manier van communicatie erop na te houden. Volgens Jos is Jean Parlette ‘een vriendelijke band’. Mensen die zich toevoegen op hun sociale netwerken kunnen rekenen op een oprecht geïnteresseerde band. Laurens, over het toevoegen van vrienden op myspace / hyves:

We interesseren ons voor wie de ander is. Dat kan heel ver gaan, tot een samenwerking bijvoorbeeld als het om een geweldig schilder of videokunstenaar gaat. Dat kan ook in mindere mate als iemand gewoon fan wil zijn. Download onze muziek dan maar en bewijs ons daar een dienst mee. Wij geven jou een reden om ons te helpen. Ik denk dat dat een belangrijk verschil is.

De groep richt zich voornamelijk op Nederland en kiest zodanig voor myspace en hyves als belangrijkste sociale netwerken. Nu bestaan er naast hyves en myspace natuurlijk nog tig sociale netwerken. Hoe om te gaan met die wildgroei aan netwerken? En waarop baseer je de keuze om een sociaal netwerk wel of niet te gebruiken? Jos geeft opheldering:

Het heeft te maken met hoe je met je fans wilt communiceren en welk netwerk daarbij past.  Ook gebruiksvriendelijkheid is een factor. Hyves is zo ongebruiksvriendelijk dat ik het liever  zou overslaan, maar daarmee missen we een essentieel deel van onze doelgroep. Als ik de waarde van facebook had ingezien had ik dat ook wel in orde gemaakt.

Echt interessant wordt het als Jean Parlette haar intenties onthult om sociale media écht sociaal te maken. De groep wil graag de communicatie via sociale netwerken zo persoonlijk mogelijk maken, in plaats van zoveel mogelijk massa-mails aan haar gevolg te sturen:

Ik denk dat het belangrijk is om mensen in hun waarde te laten. We willen er naar toe dat je je postcode kunt opgeven zodat we nieuwsbrieven kunnen sturen die voor jou van belang zijn. Dat kun je steeds specifieker maken.

Jean Parlette hecht dus duidelijk waarde aan het nuttig inzetten van sociale netwerken, door gebruik te maken van gegevens die hen bekend zijn over de leden van het netwerk.

Wij kiezen ervoor om via hyves en myspace communicatie waardevol te maken. Als wij een mailing sturen naar onze hele mailinglist doen we dat alleen als het voor iedereen relevant is, bijvoorbeeld als er een nieuwe EP te downloaden is.

Laurens licht toe:

Eigenlijk is web2.0 daarvoor bedoeld. Een hoop bands begrijpen dat of niet, of proberen er misbruik van te maken, omdat het bij de massa werkt. Als je begrijpt wat de mogelijkheden zijn, zoals veel mensen die ons leuk vinden, dan pikken die mensen het ook niet als je ze zomaar gaat spammen.
[…]
sommige bands kiezen ervoor om een affiche te zijn, te communiceren naar de massa. Als 10% van die massa naar het affiche luistert is dat prima. Dan heeft de rest het affiche gezien en werkt het. Wat wij zeggen is dat we ons alleen maar op die 10% richten. We zijn bewust in een niche-markt bezig

We gaan nu naar een ontwikkeling toe waar het allemaal wat waardevoller en relevantere informatie wordt. Van waar we 10 jaar geleden waren – er was een bandje dat in de buurtkroeg speelde – ging dat naar heel groot. Nu gaat het weer een beetje terug, maar die buurtkroeg kan wel overal ter wereld zijn.

Over de werking van verschillende social media sites bestaat wel wat wroeging. Jos weet er gelukkig een mooie metafoor aan te koppelen:

het zijn eigenlijk allemaal een beetje rot-sites, myspace en hyves. Alsof je een eieren kookt in een koffiezetapparaat. Het kan, maar het is er niet voor bedoeld.

Dat is duidelijk. Laurens ziet hierin juist kansen om je als band te onderscheiden:

Het internet is een Zwitsers zakmes. Het truukje is om dingen bewust anders te gebruiken en daardoor iets bijzonders te doen. […] Je gebruikt iets waarvoor het niet bedoeld is en daardoor valt het op.

Jean Parlette lijkt duidelijk te weten welke media in te zetten en heeft een duidelijk beeld voor ogen als het op persoonsgerichte communicatie aankomt. Ik kan alleen maar wensen dat elke band zo bewust om zou gaan met de middelen die tot hun beschikking staan. Rest de vraag:
Wat is voor jou het sociale aspect van social media?

(overigens is Jean Parlette druk doende Het Systeem te ontwikkelen en testen, een vooruitstrevende tool voor de band. Of de werking van Het Systeem al wereldkundig gemaakt mag worden is mij onbekend, dus hopelijk later meer daarover)

Muziek van Jean Parlette vind je op www.jeanparlette.nl
Een kijkje in de keuken krijg je op hun twitter

Bovenstaand knipsel uit één van mijn favoriete webcomics illustreert een verandering die gaande is in de muziekwereld: het traditionele model waarin een artiest albums opneemt, verkoopt en live uitvoert lijkt steeds minder vanzelfsprekend te worden. Ontwikkelingen in het gebruik van internet leiden er (mede) toe dat traditionele manieren van promotie, verkoop en contact met liefhebbers, ‘fans’ steeds minder effect lijken te hebben. Het paradigma is aan het verschuiven.

Ik wil graag ontdekken hoe deze ontwikkelingen benut kunnen worden, in het belang van zowel artiest als muziekliefhebber. Waar liggen kansen voor sociale media?

Om de serie af te trappen: het gratis aanbieden van muziek wordt door steeds meer artiesten gezien als promotiemiddel: laat je emailadres achter en download een exclusieve track. SMS ‘…. aan’ naar 7777 en ontvang een gratis ringtone. Een mooie manier om aan je fanbase te werken natuurlijk. Echter: sommige artiesten kiezen ervoor om al hun muziek ter download aan te bieden (ik noem een Coldplay)

Ik vraag mij af: hoe effectief is deze manier van fanbase winnen? En belangrijker: hoe maak je onderscheid tussen ‘promotie’ (het gratis weggeven) en het daadwerkelijk verkopen van je muziek? Waar ligt de grens hiertussen? Je ervaringen en suggesties zijn welkom in de comments.

(afbeelding some rights reserved [CC-A-NC]: www.dieselsweeties.com)